Οι περισσότεροι άνθρωποι που συναντάω και δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ με το Χορό, έχουν μια ιδιαίτερη σχέση ή πεποίθηση γι' αυτόν. Είναι ελάχιστοι εκείνοι που μου έχουν εκφράσει οτι δεν τους αρέσει ο Χορός. Άλλωστε, ποιος δεν έχει νιώσει την ανάγκη να κινηθεί σε ένα ρυθμό που του αρέσει, έστω και υπο την "παρακίνηση" ενός ή και δυο ποτηριών αλκοολ?
Αυτό που ακούω συχνότερα και σχεδόν καθημερινά από τους ανθρώπους που έρχονται στη σχολή για πρώτη φορά, είναι "εγώ δεν το χω" ή "δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω". Στην πραγματικότητα, η εσωτερική δήλωση είναι άλλη: "Ντρέπομαι" και "Φοβάμαι την κρίση".
Και είναι φυσικό. Όλοι ντρεπόμαστε την έκθεση, και όλοι κρίνουμε, πρώτα τον Εαυτό μας, και στη συνέχεια τους άλλους.
Ο Χορός, με φέρνει άμεσα σε επαφή με το Σώμα μου, και η Κίνηση εκφράζει όσα προσπαθώ να κρατήσω κρυμμένα. Έτσι μπορεί όταν χορεύεις, να νιώθεις "γυμνός".
Συγχρόνως, οι εικόνες που έχουμε από το Χορό, είναι τα τέλεια σμιλευμένα σώματα να εκτελούν πολύπλοκα ακροβατικά, να κινούνται με μεγάλες ταχύτητες, και ελαστικότητα που θα ζήλευε και ένα αιλουροειδές. Οι άνδρες δε, έχουν να παλέψουν με το πρότυπο ενός αρρενωπού βράχου άνδρα, που απαγορεύεται να "σπάει" στην κίνηση. Οπότε αναπόφεφκτα μπαίνουμε στη σύγκριση και την κρίση.
Είναι όμως αυτή η ουσία του Χορού?
Η απάντηση είναι "όχι".
Χορός είναι κίνηση. Χορός είναι όταν βρίσκεσαι στο αυτοκίνητο, το ραδιόφωνο παίζει το αγαπημένο σου κομμάτι και βρίσκεις τον εαυτό σου να χτυπάει ρυθμικά το χέρι στο τιμόνι. Χορός είναι όταν σηκώνεις τα χέρια ψηλά σε μια συναυλία, και δίνεις το ρυθμό στον τραγουδιστή. Χορός είναι... χορός είναι... χορός είναι... παντού.
Έτσι λοιπόν ο Χορός δεν αποκτιέται. Πηγάζει.
Πηγάζει από μέσα σου.
Άρα "δεν το 'χω", σημαίνει "δεν το 'χω επιτρέψει ακόμα".
Σίγουρα, κάποιος έχει μεγαλύτερη και κάποιος μικρότερη ευκολία στην κίνηση. Όμως ο κάθε ένας, στο δικό του όριο, μπορεί να Χορέψει. Τόσο, ώστε να μπορεί να Εκφράσει.
Τι? Το ρυθμό που πηγάζει από μέσα του και αυτά που έχει το σώμα του να "πει".
Έτσι, όταν θα πάρεις την απόφαση να πας σε μια σχολή να μάθεις Χορό, στην πραγματικότητα έχεις ήδη κάνει το πρώτο βήμα. Γιατί έχεις αφήσει λίγο ντροπή πίσω, και έχεις εμπιστευτεί λίγο παραπάνω τη θέληση σου.
Εκεί, με τη σωστή καθοδήγηση, θα λάβεις τα εργαλεία, δηλαδή τα βήματα, θα μάθεις να αισθάνεσαι το σώμα σου και ίσως επιτρέψεις, να σε κρίνεις λιγότερο. Θα γνωρίσεις κι άλλους ανθρώπους που μοιράζονται την ίδια θέληση και τις ίδιες ανασφάλειες. Και βήμα βήμα θα εισέρχεσαι σε έναν πιο εσωτερικό κόσμο.
Τον κόσμο του Δικού σου Χορού.
Απόλαυσέ τον.
Commentaires